Opruimen volgens de KonMari methode

Zie hier mijn auto volgeladen met spullen.
Nee, ik ga niet verhuizen.
Ik heb opgeruimd.
Heerlijk en veel opgeruimd.
Mijn moeder en schoonmoeder hebben ook opgeruimd, er zitten ook spullen van hen bij.

Eenmaal per jaar sta ik samen met drie vriendinnen op een snuffelmarkt (rommelmarkt) in Amersfoort.
We huren dan twee kramen, ruimen in de weken/maanden ervoor onze huizen op en we verzamelen op de bewuste dag om 7.00 uur ’s ochtends. We staan dan de hele dag gezellig te kletsen, en ondertussen verkopen we onze (en wat we van (schoon)moeders hebben gekregen) spullen.

 

Wij hebben 100% zeker weten de meest gezellige èn goedkope kramen van de markt want het gaat ons niet om wat we verdienen, het doel is gezelligheid en een opgeruimd huis.
Om vier uur is de markt klaar, laden we de auto’s weer in en rijden linea recta door naar de kringloop (tot 17.00 uur open) waar we alles wat we niet hebben verkocht achterlaten.
Vervolgens ploffen we neer, eten we samen, kletsen vrolijk verder en keren wij hierna moe maar voldaan en met een heerlijk lege auto huiswaarts.

Ik ben altijd ‘opruimerig’ geweest.
Dol op opruimen, oké de absolute waarheid is: Ik HOU van opruimen.
Zeker, ik heb enkele rommelplekken in huis, niets mis mee.
En op mijn computer staan veel foto’s te wachten om uitgezocht en gesorteerd te worden.
Toch vind ik mijzelf een behoorlijk opgeruimd type.
Van opgeruimde ruimtes, plekken, kasten etc word ik heel blij en rustig.
Het geeft mij een fris en vrij gevoel, ik heb overzicht, ik kan genieten van wat er is.
Als ik onrustig ben helpt het om op te ruimen want meestal word ik juist onrustig omdat het overzicht er even niet is!

Weggooien gaat mij ook goed af.
Ik kan daarbij snel en rigoureus te werk gaan.
Mijn eerste business was ‘professional organizer’, dat was in 1997.
Een van de eerste in Nederland was ik, dat was geweldig pionieren.
Heel wat boeken heb ik in de loop der tijd gekocht en gelezen over opruimen.
Inmiddels heb ik ze nagenoeg allemaal weer weggegooid.

Ik had niet gedacht dat ik ooit nog een nieuw boek over opruimen zou kopen maar het is toch gebeurd.
‘Opgeruimd’ van de Japanse Marie Kondo is in mijn bezit.
Dit nadat ik er een paar artikelen over had gelezen en zij leek mij zo’n interessante vrouw dat ik er wel meer over wilde weten.
Het boek heb ik er in enkele dagen doorheen gejaagd, da’s niet zo moeilijk omdat het makkelijk is geschreven, maar vooral omdat haar filosofie en theorie over spullen en opruimen mij echt hebben gegrepen.

Haar theorie is eigenlijk heel simpel maar tegelijk ook zo verfrissend, ik noem enkele hoogtepunten:
1. Zij ziet en behandelt spullen als ‘levende’ objecten, ze hebben een ziel (want alles is energie).
2. Je bewaart alléén die spullen waar je blij van wordt.
3. Om te kunnen bepalen of je ergens blij van wordt moet je ze vastpakken met beide handen. Op die manier kun je voelen hoe jouw lichaam reageert op die spullen. Daarnaast maakt het oppakken van spullen dat ze als het ware ‘wakker gemaakt’ worden, dat lukt dus niet door er alleen maar naar te kijken als ze op een plank liggen.
4. Je ruimt op per categorie en er is een vaste volgorde, zo begin je met kleding en dan boeken.
5. Inruimen doe je pas als je klaar bent met het bepalen wat mag blijven en wat weg gaat.
6. Verticaal inruimen, dus géén stapels. Bedenk eens hoe ongelukkig dat onderste t-shirt zich moet voelen als het dagen/weken/maanden onderop ligt 😉
7. Omdat spullen een ziel hebben bedank je ze voor wat zij voor je hebben gedaan.

Ohhhh, wat een soms hilarische stukken in dat boek, ik heb het echt met plezier gelezen.
En vervolgens ben ik aan de slag gegaan, met mijn kleding.
Eerst heb ik alles verzameld, alles op bed neergelegd.
Alles = Alles.
Letterlijk alles, dat is ook de instructie van Marie.
Hierna het stuk voor stuk vastpakken en bepalen: word ik hier (nog) blij van?
Twee vuilniszakken later kon ik gaan inruimen en dat doe je dus verticaal.

Je vouwt alles in rechthoeken en vervolgens sorteer je op kleur.
Alleen die kleren die ‘er gelukkiger van worden als ze hangen’ mag je ophangen.

Ik was vergeten om een ‘foto voor’ van mijn stapels shirts te maken, op de foto zie je die van William. De onderste foto is hoe mijn t-shirts en enkele vestjes nu zijn opgevouwen en in een la liggen.

Mooi hè?
Ik word zo blij elke keer als ik mijn la opentrek.
En toen ik de t-shirts aan het inruimen was vroeg ik me af: Hoeveel t-shirts heeft een mens eigenlijk nodig? Dit is toch gewoon genoeg?

In mijn kast hangt de kleding die ‘liever wil hangen’, er is een plank weggehaald want de ladekast (die er al stond met daarin dus stapels) is nu netjes ingeruimd en er staan twee vuilniszakken in de auto om mee te nemen naar de rommelmarkt.

Hierna is William aan het werk gezet, haha, hij moest van mij ook zijn kleding stuk voor stuk vastpakken.
Met een lichte dwang want ‘ik ga al bijna naar de rommelmarkt’
Toch fijn dat ik daarna nog een vuilniszak in de auto kon zetten.

Dat was dus mijn eerste ervaring met het opruimen volgens de Konmari methode.
Ik vind het leuk en hopelijk inspireert het jou om ook (verder) te gaan opruimen!

Nu ben ik benieuwd naar jouw verhaal:
– Ken jij dit boek?
– Heb je het toegepast in je leven?
– Wat heeft het je gebracht?
– Wat vind jij van haar theorie?
– Ben jij, net als ik, dol op opruimen of vind je het moeilijk en/of zonde van je tijd?

Super leuk om je reactie hier te lezen.

Tot de volgende keer!

 

 

Ps: Wil jij meer grip op jouw spullen en jouw tijd? Doe dan mijn (online) programma ’52 weken focus en inspiratie’. Een jaar lang aan de slag met de planning en organisatie van jouw bedrijf en gezin. Meer info lees je hier.