Van de week had ik een telefoongesprek met een vrouw die op het punt staat om voor zichzelf te beginnen.
Ze heeft een opleiding afgerond om als coach te gaan werken.
En ze heeft op dit moment een baan voor 32 uur per week.
Naast een grote dosis enthousiasme om aan de slag te gaan vertelde zij mij dat ze ook allerlei vragen heeft zoals ‘Waar begin ik?’, Moet ik een specialisatie aanbrengen?’ en ‘Waar besteed ik nu het beste als eerste mijn geld aan?’
Toen vertelde ze mij iets waardoor ik bijna van mijn stoel viel.
Ze zei: ‘Ik heb een paar keer het advies gekregen dat ik zo snel mogelijk mijn baan moet opzeggen, dat is de beste manier om mijn bedrijf neer te zetten.’
Ik merkte aan haar dat ze dit een nogal twijfelachtig advies vond en ik kon haar daar alleen maar gelijk in geven.
Het is een belachelijk advies.
Ik werd er echt boos om, wat een bullshit.
Ik vroeg haar van wie zij dit ‘advies’ had gekregen en ze zei dat het van een paar coaches kwam die hier de meer spirituele kant belichtten; dat je ruimte maakt voor het nieuwe en dat je dat dus doet, nou, door je baan op te zeggen.
Ik weet niet wat er spiritueel is aan het opgeven van een stuk rust maar ik weet wel dat je ook prima ruimte kunt creëeren op momenten naast je werk. Dat er genoeg tijd over is voor het nieuwe om je leven in te stromen. En dat je daarvoor echt niet allereerst je baan hoeft op te geven.
Als startend ondernemer stap je een groot avonturenland in.
Je gaat van alles leren, je gaat doen, je gaat zichtbaar worden, werken met je eerste klanten.
Allemaal super leuke maar ook spannende dingen.
Wat je daarbij niet wilt is wakker liggen van de vraag: ‘Komt er wel geld binnen?’
En je wilt ook niet in paniek raken als het een tijdje duurt voordat het op gang komt.
Jouw leven moet gewoon doorgaan en je bent misschien ook verantwoordelijk voor een gezin.
Ik zie het als volgt: Je hebt een baan, daarmee inkomen. Dat geeft in ieder geval een stuk financiële rust.
Zie jouw baas dus als iemand die jou betaalt om jouw bedrijf op te gaan bouwen.
Van jouw salaris kun je een deel gebruiken om te investeren in je bedrijf.
Tof toch?
Dankjewel baas.
En ja, starten terwijl je ook nog een baan hebt, dat betekent dat je in de avonduren dingen zult moeten doen. Of in het weekend.
Maar dat geeft toch niet? Dat heb je er toch met alle liefde voor over?
Er zijn hele volksstammen die zich naast hun werk inzetten voor een goed doel, een vereniging, noem maar op. Dat gaat allemaal vanuit betrokkenheid en zo zie ik dit ook.
Je wilt iets heel graag en daar heb je gewoon heel veel voor over.
Hoe zou je hier ook naar kunnen kijken?
Ik zou je willen vragen:
Wat is jouw streven?
Zou je bijvoorbeeld binnen een jaar iets minder willen gaan werken?
En dan kijk je daarna weer opnieuw of je na verloop van tijd weer iets minder kunt werken.
Daarmee geef je jezelf ook ruimte om de boel gewoon in je eigen tempo te gaan neerzetten.
Dit was ook mijn pad toen ik in 1997 begon.
Ik werkte toen fulltime in de zorg. En ik startte gewoon en organiseerde het werken met klanten om mijn rooster heen.
Na een tijdje ging ik een dag minder werken, na een jaar weer, en na een jaar weer.
Gedurende 7 jaar werkte ik ook nog in de zorg en groeide ik stap voor stap met mijn bedrijf.
Ik begrijp echt wel dat je aan de ene kant ruimte wilt en moet maken voor je business, dat je daar de vruchten van gaat plukken.
Je moet echter ook en vooral realistisch zijn en jezelf en/of je gezin niet in de problemen brengen door een stuk rust (inkomen) weg te gooien.
Ga nu eerst maar eens starten, hou je baan nog even lekker aan en dan kijk je over een half jaar of een jaar weer verder.
Op een gegeven moment kom je voor de keuze te staan: Wat doe ik met mijn vaste baan? Dan waag je de sprong, wat ik ook deed na 7 jaar.
Ik maak overigens nooit mee bij mijn klanten dat er van de ene op de andere dag opeens zoveel klanten voor hun neus staan dat ze het niet meer aankunnen.
Zoiets gaat geleidelijk en zolang jij jouw tijd maar goed bewaakt, helder bent naar klanten wanneer jij met ze kunt werken, dan komt het allemaal goed.
Ik ben benieuwd: Heb jij wel eens een advies gekregen waar jouw oren van gingen klapperen?
Of kun jij iets vertellen over hoe jij jouw bedrijf bent gestart met een baan ernaast en hoe is dat gegaan?
Dankjewel voor je reactie!
Heb jij een vraag over jouw bedrijf, over jezelf als ondernemer, mail mij!
Vind ik hartstikke leuk en wie weet maak ik dan voor jou wel een blog of vlog.
Groet,
Ik heb er niet zeven jaar over gedaan om mijn baan in loondienst op te zeggen, maar 1,5 jaar. Toen had ik voldoende vertrouwen dat ik het zou gaan redden. Wel heb ik ervaren dat ik pas echt ‘vol gas’ ben gaan geven in mijn bedrijf, toen ik niet meer 24 uur per week voor een ander werkte. Ik had er toen eenvoudigweg meer tijd voor. Bovendien, zonder vast inkomen van een baan in loondienst, werd mijn urgentiebesef om wat van mijn bedrijf te maken, véél groter: het moest nu toch echt gaan gebeuren, want de schoorsteen moest roken. In mijn bedrijf bleken voldoende tijd + financiële noodzaak dus cruciaal voor succes. Die financiële rust waar jij over spreekt, kan in mijn beleving ook leiden tot onvoldoende aansporing om als ondernemer volwaardig voor je bedrijf te gaan.
Ik ben zo iemand, die ontslag heeft genomen en met een baby van 7 maanden voor zichzelf is begonnen. Ik heb er bewust voor gekozen om niet dingen naast elkaar te doen maar mijn eigen bedrijf direct alle prioriteit te geven. Dat lukte me niet met mijn baan als beleidsadviseur met projecten en leeswerk etc etc. En juist omdat ik dat volle salaris opgaf had ik een extra stimulans. Want ja, ik had wel een inkomen nodig. Ik herken me dus in het verhaal van Liesbeth van Leijen. De veiligheid opgeven en springen dat werkt voor mij! Ik ben dus altijd heel verbaasd als mensen zeggen: ik ben bezig een eigen bedrijf op te zetten en daar dan zo lang over doen. Leuk Marieke om jouw verhaal te lezen, hierin verschillen we heel sterk van elkaar.
Ik lees altijd met veel plezier jouw blogs! Ik ben naast mijn werk waar ik 2,5 dag in de week werkte mijn salon op gaan bouwen. Toen ik het niet meer naar mijn zin had bij mijn werk en mijn salon best goed liep, heb ik de stap genomen. Financiele rust is daarentegen voor mij heel belangrijk!
Helemaal eens met Liesbeth en Wen, je gaat pas vol gas als de urgentie er is. Het is vervelend om met je huidige baan bezig te moeten zijn terwijl je eigenlijk voluit met je eigen bedrijf aan de gang wilt! Dus ik begrijp het advies wel om niet te blijven ‘hangen’ in je baan, en je gaat pas echt knallen als je er vol voor kunt gaan. 7 jaar ‘wachten’ (en druk met 2 banen) lijkt mij een crime ;-). Maar snap ook heel goed dat voor anderen de veiligheid belangrijk is. Overigens kun je ook vanuit een uitkering starten, er zijn meer wegen die naar Rome leiden 😉
Ik ben in maart 2014 mijn bedrijf gestart. Ik ben nu nog steeds in loondienst fulltime. Ik eb begin januari het besluit genomen om mijn baan op te zeggen. Vanaf juli ga ik minder werken en volgend jaar per 1 juli 2017 stop ik volledig met mijn baan. Voorheen durfde ik steeds niet de stap te maken omdat ik nog niet genoeg vertrouwde op mijn eigen kwaliteiten. Nu ik de groei in mezelf mee maak en me bewust ben van hoe meer klanten te werven. Is dit meer en meer gaan groeien en heb ik nu dit besluit durven nemen. Maar om meteen je baan op te zeggen omdat het beter is, dat ligt er aan hoe en wat iemand wil gaan doen. Ik merk wel nu ik het besluit heb genomen om te stoppen dat de stimulans om nog meer voor mezelf te doen groter is en dat ik daar veel plezier aan beleef en voldoening. Dus de kans is groot dat ik al eerder ga stoppen!
Helemaal mee eens! Het is geweldig om de sprong in het diepe te wagen, maar doe dat niet zonder zwemband als je nog niet voldoende kunt zwemmen..
Als je een partner hebt die voldoende inkomen heeft waardoor het gezin niet of minder afhankelijk is van jouw inkomen dan kan het. Maar een bedrijf starten terwijl je geen inkomen als backup hebt is een groot risico. Ondernemen is risico’s nemen maar wel gecalculeerde risico’s.
Het feit dat je er nog een baan bij hebt moet niet de belemmering vormen om je eigen ambities te verwezelijken. Misschien kun je in overleg met je werkgever minder gaan werken. Mijn advies is, ga het gesprek aan met je werkgever en vertel wat je ambities zijn. Als je een goede werkgever hebt zul je merken dat je er wellicht ook nog in ondersteund wordt. Maar dat js een inschatting die je alleen zelf kunt maken.
Ikzelf ben in 2006 ben een koffiespeciaalzaak begonnen en heb dit kunnen opbouwen tot een succesvolle winkel. Echter ik had dit nooit kunnen doen zonder het inkomen wat mijn vrouw had.
Ik hanteer een eenvoudige regel die meestal wel klopt. Ga ervan uit dat je het eerste anderhalf jaar geen inkomen uit je bedrijf kunt halen ivm investeringen etc. Dus als je weet dat je dat kunt opvangen dan kan het.
Ook ik ben zo iemand die wél haar baan heeft opgegeven. Het is heel persoonlijk welke beslissing je neemt. Er wordt over rust gesproken met een inkomen uit loondienst. Dit klopt wel, financiële rust is ook belangrijk, maar niet alles. Er zijn mogelijkheden om je baan op te zeggen en dan een ww-uitkering te krijgen. Er zitten wel regels vanuit het UWV aan vast als je dan je eigen bedrijf wilt opstarten. Lees je daarom van te voren goed in. En neem dan een beslissing die bij jou past. Er kan ook veel rust ontstaan als je juist wél je baan opgeeft en je je volledig kunt richten op je passie!
Wat leuk al die reacties en zo mooi om te zien hoe we verschillen maar uiteindelijk wel allemaal gaan voor onze bedrijven 😉 Ieder maakt eigen keuzes en dat is prima. Natuurlijk heb je meer tijd als je helemaal kunt focussen op 1 ding en boek je dan vaak sneller resultaat. Dat snap ik echt wel. Ik heb het zeker ook niet over mensen die hun bedrijf ‘erbij’ doen dus meer vanuit hobby. Ik heb het over sterk gemotiveerde vrouwen die uiteindelijk 100% zelfstandig willen en zullen zijn. Als je een partner hebt die inkomen heeft scheelt dat natuurlijk ook heel veel. Het laatste dat je wilt is stess, slapeloze nachten en dat soort leed omdat er een enorme druk achter zit om geld te verdienen. Dan beter rustig aan, je baan nog even aanhouden, gaan afbouwen aan die kant omdat je aan het opbouwen bent voor jezelf! Er is al teveel financieel leed dus ik zou NOOIT iemand adviseren om als eerste je baan op te zeggen.
Hi Marieke,
Jouw blog is heel herkenbaar! Advies van anderen is fijn, maar uiteindelijk beslis je zelf of het wel bij jou past om direct je baan op te zeggen, toch? Zo te lezen was deze vrouw er nog niet klaar voor. Geeft ook niet, doe het vooral op je eigen tempo!
Ik heb sinds vorige maand officieel mijn baan in loondienst vaarwel gezegd om te gaan werken als Virtueel Assistent.
Ik ben ook echt niet over 1 nacht ijs gegaan. Het is wel echt een groeiproces geweest. Het blijft toch een beetje spannend om je “zekerheid” op te geven.
Alleen zag ik ook wel in dat ik niet heel gelukkig zou worden als ik alles maar bleef doen, dus: loondienst, eigen bedrijf en opvoeden van de kleine (en al die andere dingen die er nog bij komen).
Sinds ik deze beslissing heb genomen, voel ik gek genoeg al minder stress. Het scheelt ook wel dat ik een financiele buffer heb opgebouwd:) Dat geeft toch een stukje zekerheid. De reden om een eigen bedrijf te starten is meestal heel persoonlijk. Voor mij is dat meer balans tussen werk en prive te vinden.
Ik vond die financiële veiligheid juist heel erg fijn terwijl ik samen met mijn man bezig was om onze website op te zetten. Mijn man en ik hadden allebei variabele werktijden/diensten bij onze werkgevers en dat gaf veel onrust. Ik vond het vervelend toen mijn zoon nog klein was en wij hem om die redenen die regelmaat niet kon bieden wat hij op dat moment nodig had. Mijn werkgever werd sinds ik moeder was geworden steeds minder meegaand met mijn tijden die ik wel kon werken. En dat frustreerde mij enorm. Wij hebben bijna 1,5 jaar door die zure appel heen moeten bijten en toen was het moment daar dat ik mijn baan kon opzeggen omdat de webwinkel goed ging draaien. Dit gaf mij héél veel rust en viel er echt een last van mij af. Ik hoefde mij niet meer in allerlei bochten te wringen om die oppas te regelen en kon vanuit huis werken. Inmiddels zijn we alweer 3 jaar verder en werk ik fulltime aan onze inmiddels 2 webwinkels. Ik zou dus inderdaad niet te snel je baan opzeggen maar proberen zo lang mogelijk dit ernaast te blijven combineren tot je die stap kan zetten!
Hoi Marcia, ik ben het helemaal met je eens! ‘Gewoon’ even aanpoten de eerste tijd, de boel opzetten, en dan daarna afbouwen wat betreft de vaste baan. Heel erg leuk om jouw verhaal te lezen. Groet, Marieke
Ik werk nu reeds 2 jaar, 3/5 als administratief bediende. Na jaren zelfstudie Pranahealing, spirituele beeldende kunsten vielen alle puzzelstukken samen tot Eén geheel.
Leven is jezelf leren kennen. Ontplooien. Er in leven, levensvreugde opdoen.
Ik ontwikkelde gedurende 20 tal jaren mijn eigen stijl als spirituele beeldende kunstenares. Het is voortdurend herscheppen creëren en voortduwen, met vloeiende bewegelijkheden.
Ook daarin zie ik mijn mogelijkheden. Maar ik kies momenteel mijn innerlijke rust.
De schoonheid, de innerlijke liefde, de voldoening om er te mogen zijn. Leven in deze fantastische tijd is uniek.
Werken vanuit het hart chakra is voor mij het echte leven. Het heft op, het ontlaad. Los laten is de boodschap, wat terug komt hoort bij jou.
Groetjes
IDA