Afgelopen week gaf ik tweemaal een workshop aan PowerSlim coaches.
Iets van 100 vrouwen en 3 mannen gingen aan de slag met onder andere hun focus door planning. We hadden het ook over bloggen, hoe belangrijk dat is voor je Know Trust Like factor.
Het is vrij makkelijk om te (gaan) bloggen, daarover schreef ik zelf ooit dit blog.
‘De onderwerpen liggen gewoon voor het oprapen’ zei ik nog tijdens de workshop.
Aan het eind van de middag zei iemand tegen mij: ‘Ik zie uit naar jouw nieuwe artikel!’
Ik antwoordde: ‘Ik ook want ik heb ‘m nog niet gemaakt.’
En ik had op dat moment ook echt nog géén idee waar mijn nieuwe blog over zou gaan.
Gelukkig had ik natuurlijk genoeg input gekregen tijdens de workshop want elke vraag van een klant is een blog.
De onderwerpen liggen gewoon voor het oprapen 😉
Terug naar huis in de auto.
Op de radio luister ik naar Q Music, de middagshow met Niek.
Niek begon te vertellen over het feit dat veel mensen vaak ‘iets’ willen maar het toch niet doen, ze blijven maar uitstellen. Hij had als persoonlijk voorbeeld dat hij al jaren een keer een berg wilde beklimmen, het maar bleef uitstellen maar dit dan onlangs toch had gedaan wat een super ervaring werd.
Aan de telefoon kwam een man, ik weet zijn naam niet meer maar ik noem hem hier maar even Chris. Dit is (ongeveer) hoe het gesprek ging:
Niek: ‘Hoi Chris, welkom in de show. Jij hebt ook iets wat jij eigenlijk heel graag wilt doen maar dat je steeds uitstelt? Vertel.’
Chris: ‘Klopt. Ik rij nu op de vrachtwagen, ik ben ooit in dat werk gerold, ik weet niet eens meer precies hoe maar dat doe ik nu dus al jaren. In mijn hart wil ik dit niet mijn leven blijven doen. Ik zit erover te denken om mijn hart te gaan volgen en de ommezwaai te gaan maken.’
Niek: ‘Oké, wat zou je dan het liefst willen doen?’
Chris: ‘Ik wil het liefst leven van mijn grote passie, fotografie.’
Niek: ‘Nou, da’s inderdaad heel iets anders! En wat houdt je tegen?’
Chris: ‘Tja, mijn vriendin studeert nog. Ik zorg nu dus voor het inkomen. Er moet toch brood op de plank komen. Als zij straks klaar is met studeren en werk heeft dan zal dat wel veranderen natuurlijk.’
Niek: ‘En wanneer is zij klaar met haar studie?’
Chris: ‘In januari 2016.’
Niek: ‘Ohhh, dat is al snel, nog een paar maanden! Dan heeft ze rond Maart vast wel een baan en dan kun jij ervoor gaan met je fotografie.’
Chris: ‘Ja, maar ze zal dan wel eerst een vast contract ergens moeten hebben natuurlijk.
Als dat eenmaal zo is dan kan ik misschien gaan werken als fotograaf….’
Hierna werd het gesprek afgerond, Niek maakte een soort vage afspraak met Chris dat als hij hem dan over een jaar terug zou bellen, hij dan inmiddels zeker een beroemde fotograaf zou zijn die de grote sterren der aarde voor zijn camera zou hebben.
HO.
STOP.
Even een paar stappen terug.
Heel erg goed dat Niek aandacht besteedde aan dit item.
Er zijn zoveel mensen die in hun hart iets anders willen dan hetgeen ze nu doen.
Ik denk zelfs, oké ik weet het zeker, dat dit een bron is van veel ziekte en ander leed.
Als dit item op de radio ervoor zorgt dat één persoon, net als Chris, besluit om zijn dromen te gaan waarmaken dan is het al goed. Het helpt om voorbeelden te horen en iedereen weet ook dat het valt of staat met ‘het gewoon gaan doen’.
Ik hoor ook vaak ‘Als……….Dan’ in allerlei situaties:
‘Als de feestdagen voorbij zijn dan ga ik lijnen/sporten/stoppen met roken etc’.
‘Als de kinderen wat groter zijn dan heb ik meer tijd en dan kan ik wèl mijn bedrijf beginnen/laten groeien/cursussen gaan volgen etc.’
‘Als ik eerst nog een paar opleidingen volg dan heb ik wel genoeg kennis om mijn bedrijf echt serieus neer te gaan zetten.’
‘Als…………..Dan’
Ieder maakt z’n eigen keuzes en dat is goed.
Ik probeer wel altijd te kijken naar het NU.
Verder kijken dan het ‘Als……..Dan’, soms is het gewoon een excuus vermomd als reden.
Wat kan er NU wèl gedaan worden want blijkbaar is er een wens om iets te gaan doen!
Nu even terug naar Chris, natuurlijk kan hij binnen een jaar de top bereiken, ik wil niets uitsluiten. Hij zal niet de eerste zijn.
Maar is het realistisch?
Want hij zei een paar keer ‘Als…….Dan’.
‘Als mijn vriendin klaar is met haar studie en een baan heeft gevonden dan….’
‘Als zij eenmaal een vast contract heeft dan……….’
Yeah right. Alsof een vast contract tegenwoordig nog enige zekerheid geeft.
Wanneer kun je dan ècht die stap gaan zetten?
Is er op dat moment niet weer een andere ‘Als…….Dan’ die zorgt voor nog meer uitstel?
Voor de goede orde: Ik zou NOOIT tegen Chris of wie dan ook zeggen: Je moet gewoon nu je baan opzeggen en ervoor gaan. Want natuurlijk moet er brood op de plank komen. Je bent verantwoordelijk voor inkomen, voor een stuk rust.
Als je ooit een coach hebt die dit wel tegen je zegt maak dan dat je wegkomt.
Ik zeg wel: Kijk eens anders naar die ‘Als……Dan’.
Wat kun je daar tegenover zetten?
In het NU?
Dit is wat in mij opkomt:
- Besteed veel tijd naast je werk aan de start van je business. Als je echt wilt dan zul je daar geen moeite mee hebben. Waarom wachten?
- Misschien kun je een dag minder gaan werken. En dan over een tijdje nog een dag minder. Zo heb ik mijn bedrijf ook opgebouwd vanaf 1997 tot 2004. Eerst alle tijd naast mijn 32 uur werk (in de zorg) aan opbouwen en klanten helpen. Steeds wat minder uren in de zorg. En na 7 jaar helemaal weg bij de baas en 100% voor mezelf.
- Als je op de vrachtwagen zit kun je (denk ik) waanzinnig veel fotowerk maken tijdens je werk. Je zou reportages kunnen maken over die wereld van de vrachtwagenchauffeurs. Of natuurfoto’s. Om maar wat voorbeelden te noemen.
- Zorg voor een plan B als je straks wel helemaal zelfstandig bent. Je wilt je niet focussen op plan B maar het is goed om daar toch over na te denken. Ik kan me nog herinneren dat toen Marco Borsato jaren geleden doorbrak hem ook de vraag werd gesteld: ‘En als jouw droom om van het zingen je carrière te maken niet lukt wat dan?’ Hij zei: ‘Dan is plan B dat ik direct mijn oude beroep van kok weer oppak.’ Een plan B heeft niets met falen te maken, dat is gewoon verantwoording nemen voor jezelf en je gezin.
Het leukste van dit blog is natuurlijk dat de onderwerpen gewoon voor het oprapen liggen.
Nu zou ik graag van jou horen:
– Heb jij een aanvullende suggestie voor (mensen zoals) Chris?
– Hoe heb jij het aangepakt met jouw bedrijf toen je begon?
– Heb jij ook wel eens een gevalletje ‘Als……….Dan’? En wat doe je dan?
– Heb jij een plan B?
Heel tof om jouw reactie hieronder te lezen, dankjewel!
Als jij een vraag hebt over jouw bedrijf, over jezelf als zakenmam, mail me dan.
Wie weet maak ik dan wel een video of blog voor jou.
Als laatste maak ik van deze gelegenheid gebruik om te melden dat maandag 21 september mijn 3 maanden online programma Mijn kleine Imperium weer start.
Misschien zijn er voor jou nu geen ‘Als…….Dan’ meer te verzinnen en is het tijd om gewoon lekker in actie te komen om jouw bedrijf te laten groeien!
Voel je vrij om me te mailen mocht je nog vragen hebben over deelname.
Groet,
Herkenbaar dit ‘als… dan’ ! Mijn beste tip heb ik geleerd van Marieke: Soms moet je gewoon maar beginnen en doen. Het hoeft niet meteen perfect te zijn. Zo heb ik nu een tweede ronde Stiefmoeder Feelgood Challenge in het leven geroepen – ook geínspireerd door Marieke trouwens 🙂 na haar challenge van vorige lente en er zijn weer zoveel positieve reacties dat ik er vleugels van krijg.
Hoi Marieke,
Een herkenbaar verhaal. Zelf heb ik in in 2012 mijn eerste stappen gezet als ondernemer. Toen nog naast mijn baan in loondienst. In het plan dat ik destijds schreef staat dat ik het gefaseerd zou opbouwen. Zoals jij ook schetst door steeds wat uren in te leveren. Met als doel in 2015 volledig als ondernemer te werken. Het liep iets ander dan gepland. Dit plan is daarna naar de achtergrond geraakt omdat ik het uitvoeren van opdrachten niet kon combineren met mijn werk. Intuitief heb ik er toen voor gekozen me eerst te richten op mijn persoonlijke ontwikkeling door coaching en opleiding. Begin 2015 begon het weer te kriebelen en was de tijd rijp om mijn baan op te zeggen voor mijn avontuur als ondernemer. Ik kwam toen mijn plan uit 2012 weer tegen en zag wat ik toen had opgeschreven en nu werkelijkheid was geworden! In dit blog http://www.krachtigouder.nl/stap-in-het-licht kun je lezen over hoe ik deze stap heb durven zetten!
Groet marieke oosterhuis
Eigenlijk zat ik in 2012 ook in een soort als…dan…situatie, maar ik koos nog voor zekerheid ( vaste baan) terwijl ik eigenlijk al twijfelde of ik dit nog wel wilde. De crisis heeft er voor gezorgd dat ik begin 2013 het heft in eigen handen moest nemen: ik werd om economische redenen ontslagen. Ik heb nog gesolliciteerd maar opeens ging er een knop om en heb ik alle sollicitaties etc. stopgezet en ben aan een plan voor een eigen bedrijf begonnen. Met een beetje geluk ( meteen opdrachtgevers) ben ik ook aan mijn bedrijf kunnen beginnen. Afgelopen voorjaar heb ik aan de challenge Mijn kleine Imperium van Marieke Anthonisse meegedaan en dat heeft me veel gebracht. Daar kan ik nu op voortborduren. Kom ik nu weer in een als…dan situatie dan merk ik dat ik niet lang meer twijfel, maar een beslissing neem zonder er later spijt van te krijgen. Een concreet plan B heb ik niet.
Voor Chris zou ik zeggen: volg het advies van Marieke ( langzaam opbouwen).
Heel herkenbaar! Mijn man werkte vroeger in loondienst en heeft in zijn hart altijd voor zichzelf willen beginnen. Toen hij door economische omstandigheden bij een bedrijf weg moest en ergens weer een tijdelijk contract kreeg zei hij ‘Ik ga het gewoon doen. Als ik het doe heb ik het gedaan en als ik het gedaan heb en het loopt niet zoals ik wil dat het gaat kan ik tenminste nooit zeggen had ik toen maar….’
Dat vind ik zo’n mooi voorbeeld en daarom was het voor mij ook makkelijker om de stap te zetten om 6 jaar geleden als zelfstandige in de zorg te gaan werken! We hebben niet gedacht als … maar de stap gezet…veel geleerd…en allebei super gelukkig in ons werk!
Mooi verhaal Simone, dank voor deze reactie! Groet, Marieke
Hoi Marieke,
Voor mij ook een heel herkenbaar verhaal. Hopelijk van 1 januari weer minder werken in de zorg en nog meer gaan investeren in mijn droombaan als fotograaf. Dankzij veel tips en motivatie tijdens onze Italië retraite vorig jaar ben ik al een eind gekomen. Misschien in 2019 helemaal voor mij zelf gaan werken. Gewoon doen en er voor gaan…!
p.s. Tot in november op jou geweldige evenement!
Hoi Marianne, wat geweldig om te lezen! En ja, tot snel, ik bel je nog 😉 Groet, Marieke